Στο εργαστήριο αυτό οι μαθητές θα πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους ως άτομο ξεχωριστό με ιδιαίτερες ικανότητες και αξίες .
Αφηγούμαστε στα παιδιά μια ιστορία:
Ένας ανθρωπολόγος προτείνει το ακόλουθο παιχνίδι σε μια ομάδα παιδιών μιας φυλής στην Αφρική. Τοποθέτησε ένα καλάθι ένα καλάθι γεμάτο ζουμερά φρούτα δίπλα σε ένα δέντρο και είπε στα παιδιά ότι όποιο από αυτά φτάσει πρώτο στο καλάθι θα πάρει όλα τα φρούτα. Όταν τους έδωσε το σινιάλο να τρέξουν, πιάστηκαν χέρι χέρι και ξεκίνησαν να τρέχουν όλα μαζί.., ύστερα κάθισαν σε ένα κύκλο για να φάνε τα φρούτα. Όταν ρώτησε τα παιδιά γιατί το έκαναν αυτό αφού κάποιο από αυτά θα μπορούσε να είχε καρπωθεί όλα τα φρούτα, τα παιδιά απάντησαν UBUNTU.. που σημαίνει «δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι αν έστω ένα από εμάς είναι στενοχωρημένος!».
Η λέξη UBUNTU στη γλώσσα τους σημαίνει : «Υπάρχω γιατί υπάρχουμε».
Στη συνέχεια καθόμαστε με τα παιδιά σε κύκλο. Στο κέντρο του κύκλου έχουμε χάρτινα μήλα κομμένα . Ζητάμε από τα παιδιά να αφηγηθούν ένα κατόρθωμα τους , κάτι για το οποίο είναι υπερήφανα.
Καθώς ακούμε τα παιδιά γράφουμε με απλές λέξεις την ικανότητα που ένα παιδί είναι υπερήφανο. Π.χ. κάνω ωραίες ζωγραφιές, κάνω ποδήλατο χωρίς βοηθητικές κτλ. Σηκώνονται στη συνέχεια και κάθε παιδί κολλάει στη μηλιά της υπερηφάνειας το φρούτο του. Έτσι ολοκληρώνεται η ομαδική εργασία με τίτλο: « η μηλιά της υπερηφάνειας της αμάδας μας».
