Από τις πρώτες ήμερες στο νηπιαγωγείο η ανάγκη για ύπαρξη κανόνων έτσι ώστε να κυλίσει όμορφα, χαρούμενα και με ασφάλεια η σχολική χρονιά είναι πολύ μεγάλη. Τί επιτρέπεται και τί απαγορεύεται μέσα στην τάξη, πως συμπεριφερόμαστε στην "παρεούλα", πώς χρησιμοποιούμε τα παιχνίδια μας, πώς συμπεριφερόμαστε στους συμμαθητές μας, ήταν μερικά από τα ερωτήματα που τέθηκαν για συζήτηση. Για να απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις "ζητήσαμε" τη βοήθεια της σοφής Βάγιας Κουκουβάγιας, η οποία μας διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία που συνέβει στο δικό της το σχολείο:
Στο σχολείο του δάσους δασκάλα ήταν η κυρία Βάγια, η Κουκουβάγια, η σοφή. Ήταν οι πρώτες μέρες που είχαν γυρίσει από διακοπές, τα σχολεία άνοιξαν και όλα τα ζωάκια με χαρά πήγαιναν στο όμορφο σχολείο τους. Μια μέρα την ώρα του διαλείμματος εκεί που έπαιζαν ήσυχα όλα τα ζωάκια ξαφνικά δύο ελαφάκια άρχισαν να τσακώνονται χτυπώντας μεταξύ τους τα κερατάκια. Δημιουργήθηκε μεγάλη αναστάτωση, πανικός στο ήρεμο σχολείο της κυρίας Βάγιας της Κουκουβάγιας. Μπήκανε μέσα στην τάξη και στενοχωρημένη όπως ήταν η κυρία από αυτό που είχε συμβεί τους είπε: "αν συνεχίσουμε έτσι, θα καταντήσουμε ζούγκλα όπου ο έναν θα τρώει τον άλλον" τα μάζεψε λοιπόν γύρω της πήρε χαρτί και μολύβι και ζήτησε από όλα τα ζωάκια να σκεφτούν και να γράψουν τους "κανόνες" που θα τους βοηθούσαν να ζήσουν αρμονικά. "Πρέπει να είμαστε υπάκουοι και ευγενικοί με τους άλλους" είπε στα δύο ελαφάκια που από την ντροπή τους είχαν καθίσει σε μια γωνιά με κατεβασμένο το κεφάλι.
Κυρία, "Τους φίλους μας πρέπει να τους αγαπάμε και να παίζουμε ήσυχα" είπε η χαρούμενη αλεπουδίτσα... "Να μιλάμε ήρεμα και να μη φωνάζουμε όλοι μαζί είπε το μικρό σκαντζοχοιράκι... "Να κρατάμε το δάσος καθαρό και να πετάμε τα σκουπίδια μέσα στα καλάθια που υπάρχουν γύρω γύρω" είπε το ναζιάρικο το σκιουράκι... "Να ακούμε την κυρία μας και να την προσέχουμε" είπε η χαδιάρα η νυφίτσα... "να παίζουμε ήσυχα" είπε το γοργοπόδαρο το λαγουδάκι... όλοι μαζί συμφώνησαν ότι θα ήταν υπάκουοι στους κανόνες και αφού έβαλαν την υπογραφή τους βάζοντας από μια πατημασιά επάνω στο χαρτί, η κυρία Βάγια τους κρέμασε κάπου για να τους βλέπουν και να τους συμβουλεύονται όταν ήθελαν.
Στη συνέχεια αποφασίσαμε ποιοι θα είναι οι κανόνες της τάξης μας και σε ζευγαράκια τους ζωγραφίσαμε.
- Δεν χτυπάμε ο ένας τον άλλον
- Μαζεύουμε τα παιχνίδια
- Κρατάμε την τάξη καθαρή
- Προσέχουμε τα βιβλία
- Τα μεγαλύτερα παιδιά βοηθούν τα μικρότερα
- Περιμένουμε τη σειρά μας
- Δεν μιλάμε στην παρεούλα
Για να μάθουν τα παιδιά να ελέγχουν την ένταση της φωνής τους στην τάξη, παρακολουθήσαμε μιά ιστορία με τίτλο "Ο Ντεσιμπέλ στο νηπιαγωγείο".
Ο Ντεσιμπέλ είναι ένα μικρό αγόρι έτοιμο να ξεκινήσει το νηπιαγωγείο. Όμως υπάρχει ένα προβληματάκι... Δεν μπορεί να ελέγξει τη φωνή του. Την λύση δίνει ένα μαγικό μεταλλόφωνο, το οποίο τον βοηθά να αλλάζει την ένταση της φωνής του ανάλογα με τις περιστάσεις.
Δείτε την ιστορία στο παρακάτω βίντεο: Ο Ντεσιμπέλ στο νηπιαγωγείο
Αξιοποιώντας την ιστορία, δημιουργήσαμε στην τάξη το δικό μας μεταλλόφωνο, με κουμπιά όμως αντί για πλήκτρα. Συζητήσαμε σε ποιές περιστάσεις είναι καλό να ψιθυρίζουμε, να μιλάμε ήρεμα, να μιλάμε δυνατά ή πολύ δυνατά. Η διαφορετικές εντάσεις της φωνής απέκτησαν το δικό τους χρώμα. Τα παιδιά διασκεδάζουν να πατούν τα κουμπιά και οι φωνές στην τάξη να ρυθμίζονται αποτελεσματικά! Το δώρο του Ντεσιμπέλ φαίνεται να είναι πολύ χρήσιμο...
