“Το όνομα κάθε παιδιού, είναι μια λέξη με νόημα για το ίδιο το παιδί, γιατί αποτελεί το αναγνωριστικό του σημείο, είναι η υπογραφή του. Είναι η πρώτη λέξη που θέλει να διαβάσει και να γράψει ένα παιδί, αφού νιώθει μια συναισθηματική προσκόλληση με το όνομά του” (Delhaxhe, 1989).
Από τις πρώτες μέρες λοιπόν του νηπιαγωγείου ασχολούμαστε με το όνομά μας και προσπαθούμε να μάθουμε να το αναγνωρίζουμε. Κάθε πρωί τα παιδιά αναγνωρίζουν την καρτέλα με το όνομά τους και την αναρτούν στο παρουσιολόγιο της τάξης μας.
Επίσης, συζητήσαμε για το αρχικό γράμμα των ονομάτων μας. Τυπώσαμε καρτέλες με τα ονόματα όλων των παιδιών τονίζοντας το αρχικό γράμμα με άλλο χρώμα. Τα παιδιά έβρισκαν την καρτέλα με το όνομα τους και παρατηρούσαν με προσοχή το πρώτο γράμμα του. Στη συνέχεια τα βάλαμε σε ομαδούλες και μετρήσαμε πόσα παιδιά είναι σε κάθε ομάδα.
Ύστερα, τα στολίσαμε με δαχτυλομπογιές χρησιμοποιώντας διάφορα χρώματα και γράψαμε όπως μπορούσαμε όλο το όνομά μας.